2 Aralık 2015 Çarşamba

ÖLMEME GÜNÜ

Neymiş #ofotografinhikayesi :

 Can Yücel, Edip Cansever, Cemal Süreya, Turgut Uyar, Tomris Uyar, Ömer Uluç, Muhteşem Sünter, Salim Şengil, İsa Çelik, Mehmetcan Köksal ve yıllar içinde sayısız yazar, çizer… Buluşuyorlar, sohbet ediyorlar, rakı içiyorlar. 70′lerin sonunda Rumeli Hisarı Avcı Lokantası’ndalar. Sonra bir kadın geliyor masaya. Kimi tanıdıkları biri olduğunu, kimi çiçek satan bir kadın olduğunu söylüyor. Bir rivayete göre kadının adı Destina. Vücudunda bir iğne olduğunu ve bulunamadığını, kalbine gitmesi halinde öleceğini anlatıyor. Hemen garsondan bir şişe rakı isteniyor ve masadakiler şişeyi imzalıyorlar. Kadına verip, bir sonraki sene aynı tarihte yanı 26 Mart’ta getirmesini istiyorlar. Yıllar ilerledikçe ve bir sene önceki rakı şişesi geldikçe o tarih “Ölmeme Günü” oluveriyor. Yıllar yılları kovalıyor, her yıl 26 Mart’ta buluşuluyor.

 Son ölmeme günü 22 Mart 1985′de kutlanıyor. O yılın 22 Ağustos’unda Turgut Uyar ölüyor.

“Ertesi gün için bir şey diyemem ama, rakı içtiğin gün ölmezsin…”

 Cemal Süreya


 Fotoğraf; bir yüzü parlak, kalın kağıda basılan görüntü değildir sadece, her fotoğrafın kendi hikayesi vardır. Bir sonraki hikayeye...

3 yorum:

  1. Merhabalar.

    Fotoğraf paylaşımı ile ilgili son derece güzel bir fikir. Fotoğrafı paylaşırken, siz zaten fotoğrafta görülmesi gereken ayrıntıları ve hissedilmesi gereken duyguları öne çıkartıyorsunuz. Bazen de böyle sadece okuyucunun gördüğü şeyleri paylaşmasını isteyeceğiniz fotoğraf paylaşımları da olsun. Okuyucu gördükleri ile birlikte duygu ve düşüncelerini paylaşsın. Bakalım söz konusu fotoğraf karesinde nereye bakmış, hangi gözle bakmış, hangi duygu ve hisleri uyandırmış, onları paylaşsın değil mi? Arada sırada diyorum, her zaman değil.

    Paylaştığınız fotoğraf karesi ve o karenin vesile olduğu konuyu yeniden ele almak gerekirse, çok ilginç bir mevzu olduğu apaçık ortada.

    Son ölmeme günü 22 Mart 1985'de kutlanıyor ama, o yılın 22 Ağustos'unda Turgut Uyar, bir daha ki ölmeme gününe erişemiyor. Takdir-i İlahi.

    Turgut Uyar'ın şiirlerini de çok severim. Allah rahmet eylesin.
    Böyle çok güzel bir fikir ile yola çıkarak, bu güzel blog sayfasını oluşturduğunuz ve yine acı ya da tatlı anıları olan bu fotoğraf karelerini bizlerle paylaşan kalemi ve yüreği kutlarım.
    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba

      Sayfamı ziyaretiniz ve güzel yorumunuz için teşekkür ederim. Tavsiyelerinizi dikkate alacağım.

      Teşekkür ederim.

      Sil
  2. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil